“ให้ตายเถอะ เล่นอะไรของพวกพี่เนี่ย!”
ซึงฮยอนสบถอยู่ในใจอย่างหัวเสีย ขมวดคิ้วแน่น จียงเริ่มเลื้อย
มือปะป่ายไปทั่วร่างอย่างควบคุมตัวเองไม่ได้ไปทุกที
“หะ..ให้ผม...ให้ผม..ทำให้พี่เทมป์นะครับ”
จียงพูดเสียงเบาอย่างเขินอาย นั่งลงคุกเข่าต่อหน้าร่างสูง
รูดซิปกางเกงยีนส์ราคาแพงลง ซึงฮยอนยืนนิ่งราวกับถูกสาป
มือซนรูดกางเกงชั้นในลงอีกชั้น ปลดปล่อยส่วนสำคัญของชายชาตรีให้ออกมาผงาดง้ำอยู่ตรงหน้าร่างเล็ก
จียงหน้าแดงเป็นเปื้อนอย่างเขินอาย แต่ก็ไม่หยุดการกระทำ ความร้อนรุ่มภายในกายพวยพุ่ง
จียงอยากได้บางสิ่งมาเติมเต็ม ลิ้นเล็กแลบเลียไปตามความยาว
ก่อนปากจิ้มลิ้มจะอ้าอมส่วนความเป็นชายของอีกคนเข้าไป ดูดดึงอย่างเงอะงะ
แต่สร้างอารมณ์ให้ร่างสูงเกินทน ซึงฮยอนซี้ดปากด้วยความเสียว เลือดในกายเดือดพล่าน
“ซี้ด!! อ๊า..”
ซึงฮยอนครางลั่น ยามปากอิ่มกดจูบ ดูดดึงแก่นกายเขา ซึงฮยอนรู้สึกหูอื้อตาลายไปหมด
ราวกับเขากำลังจะตายในอีกไม่กี่นาทีนี้
“อ่าส์!!!”
และก็ได้เรื่องเมื่อร่างบางกดปากรับแก่นกายเขาไปจนลึกสุดของปากเล็ก
“อึ๊ก! แค่ก แค่ก” จียงไอโขลกเมื่อต้องรับน้ำรักจำนวนมหาศาลของคนตรงหน้า
“อื้อ..”
ร่างสูงทรุดลงเท่าเทียมกับคนตรงหน้ากดจูบปากอิ่ม
รสน้ำรักคละเคล้ากันในปากของเขาและจียง รู้สึกอิ่มเอมและเต็มตื้นอย่างถึงที่สุดที่จียงยอมทำเรื่องพรรนี้ให้กับเขา
“น้องจียงน่ารักขนาดนี้....สงสัยพี่ต้องให้รางวัลใหญ่ล่ะมั้งครับ”
กระซิบข้างหูบาง งับลงเบาๆเมื่อพูดเสร็จ จียงครางลั่น
เวลานี้ไม่ว่าซึงฮยอนจะสัมผัสตรงไหนก็ล้วนรัญจวนใจเขาไปเสียหมด
ร่างหนาช้อนตัวคนตัวเล็กไปบนเตียงขนาดคิงไซต์กลางห้องพักหรู
ก่อนจะคร่อมตามอย่างรวดเร็ว ฉกจูบซ้ำแล้วซ้ำเล่า มือหนา กวาดไปทั่ว
จับหมับที่หัวนมชูชันขยี้เล่น เรียกเสียงครางได้ดีนัก
ก่อนจะเลื่อนมือลงต่ำลงไปอีกสัมผัสส่วนอ่อนไหวของ
จียงทั้งหยอกเย้าทั้งเร่งเร้าจนร่างเล็กบิดพริ้วไปทั่ว ในที่สุดจียงก็ทนไม่ไหว ปลดปล่อยออกมาจนเลอะเทอะไปหมด ก่อนซึงฮยอนจะจับคนตัวเล็กปลอกเปลือกเพื่อให้เขาได้มองเห็นในทุกๆส่วน
“อือ...”
จียงครางเบาๆ ตัวอ่อนปวกเปียก ยามร่างสูงพลิกกายเขาให้นอนคว่ำหน้า
ส่วนนั้นของจียงเต้นตุบๆ รอแก่นกายร่างสูง โดยไม่ต้องปลุกเร้าเพราะฤทธิ์ยา
“อ๊า!!”
ซึงฮยอนที่ทนไม่ไหวกับร่างยั่วยวนตรงหน้าก็กดแก่นกายใหญ่เข้าไปทันที
ไม่มีการปลุกเร้าใดๆ
“ฮึก..พี่เทมป์”
จียงคราง หายใจติดขัด เมื่อแก่นกายใหญ่โตลุกล้ำเข้ามาลึกเรื่อยๆ
“อ่า..ซี๊ด..นะ..น้องจียง..มันแน่นมาก”
“อ๊ะ อ๊า อา
ฮ๊ะ อ๊า” จียงร้องครางไม่เป็นภาษาเมื่อชายหนุ่มเริ่มขยับ ไม่ว่าซึงฮยอนจะขยับแบบไหน หนักหน่วง รุนแรงหรือเชื่องช้าก็ทำเอาเขาเสียวจนทนไม่ไหว
แต่คราวนี้ไม่รู้เพราะฤทธิ์ยาหรือเพราะลีลาของร่างสูงกันแน่
“อ๊ะ
ฮ๊ะ...ยะ..พี่เทมป์..หยุดทำไม?” จียงถามขึ้นเมื่อร่างสูงหยุดการกระทำทุกอย่างทั้งๆที่เขาใกล้จะเสร็จสม
“พี่เหนื่อยแล้ว” ซึงฮยอนอดกลั้นตัวเอง
ทั้งๆที่ใกล้จะเสร็จสมเช่นกัน
เพื่อแกล้งร่างเล็กตรงหน้าที่เขารู้สึกชอบใจเหลือเกินในกริยาที่เขาไม่เคยเห็น
ครั้งนี้เป็นการร่วมรักที่เต็มใจของเราทั้งคู่เขาอยากจะเชยชมคนตัวเล็กให้นานที่สุด
“ทำให้หน่อยสิครับ”
ซึงฮยอนดึงรั้งร่างบางขึ้นพลิกตัวขึ้นคร่อมเขาด้านบน
“อ๊า!!”
จียงร้องลั่นเมื่อคนตัวสูงพลิกตัวทั้งๆที่แก่นกายยังเชื่อมต่อกัน ร่างสูงแผ่หลานอนนิ่งๆรอเวลา
จียงหน้าเห่อแดงยิ่งกว่าเดิมในท่าน่าอาย
ช่องทางรักบีบรัดแก่นกายร่างสูงอย่างแนบแน่น ซึงฮยอนกัดฟันข่มใจ
เพราะเขายังไม่ได้ในสิ่งที่เขาต้องการ
“อืม...ขยับสิครับคนดี”
ซึงฮยอนกอบกุมสะโพกบางประคองให้ขยับตัว
จียงกัดฟันข่มความอายในเมื่อความต้องการมีมากกว่า เขาอยากปลดปล่อย
ในเมื่อร่างสูงไม่ทำเขาคงต้องทำเอง คิดได้ดังนั้นจียงจึงเริ่มขยับตัว
“โอ้ววววว นะ..น้องจียง..ซี้ด!!” ซึงฮยอนร้องลั่นไม่คิดว่าจียงจะยกตัวขึ้นและทิ้งตัวลงขย่มเขารวดเดียว
“อ๊ะ ฮะ อ๊า!...”
“อ๊า ฮ๊ะ อ๊ะ
อ๊ะ”
“ซี้ดด
เบา..อ่ะ..เบาหน่อยครับคนดี โอ้วววว”
“อ๊า!!!!”
ในที่สุดทั้งคู่ก็ปลดปล่อย จียงหอบหายใจเหนื่อย ไม่คิดว่าการทำรักด้วยตนเองจะเหนื่อยขนาดนี้
ปกติร่างสูงทำให้ตลอด ยิ่งคิดก็ยิ่งเขินอาย จียงทิ้งตัวทาบทับร่างหนาแนบแน่น
ก่อนจะผล็อยหลับไป ซึงฮยอนก็หอบหายใจเหนื่อยเช่นกัน
รู้สึกอิ่มเอมจนแทบจะสำลักความสุขตาย ทำรักกับคนที่เรารักนี่มันมีความสุขขนาดนี้เลยเหรอ
ซึงฮยอนยกยิ้มกดจูบขมับบางอย่างรักใคร่ ยกตัวจียงออกจากตัวเอง
พลิกให้ร่างบางนอนบนเตียงข้างๆ ก่อนจะดึงร่างเล็กมาอยู่ในอ้อมแขนตนอย่างหวงแหน
“ฝันดีนะครับที่รัก”
กระซิบถ้อยคำอ่อนหวานก่อนจะผล็อยหลับไปเช่นกัน
